Podatek za dzierżawę pod trafo

Pytanie. Podpisaliśmy umowę dzierżawy pomieszczenia na stację trafo. Pomieszczenie należy do części wspólnej wspólnoty. Stacja trafo obsługuje co najmniej cztery budynki niebędące własnością wspólnoty. Urządzenia znajdujące się w pomieszczeniu należą do firm, pomieszczenie zaś należy do nas. Zarobione pieniądze przeznaczamy na utrzymanie wspólnoty. Czy powinniśmy odprowadzać od nich podatek CIT?


Odpowiedź. W analizowanej sprawie należy stwierdzić, że dochody osiągnięte z tytułu dzierżawy pomieszczenia na stację trafo, wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej, nie są objęte zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT w zakresie dotyczącym obsługi czterech budynków niebędących własnością wspólnoty, ponieważ nie można uznać, że zostały osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.


Uzasadnienie. Zawarta umowa dzierżawy służy mieszkańcom wspólnoty wyłącznie w zakresie, w jakim to oni są obsługiwani przez stację trafo, ponieważ jest ona niezbędna do prawidłowego korzystania z zasobów mieszkaniowych. Natomiast obsługa budynków niebędących własnością wspólnoty nie jest objęta zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1992 r. Nr 21 poz. 86, dalej: ustawa o CIT), gdyż nie pozostaje w związku z podstawowym celem wspólnot mieszkaniowych, którym jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin. Skutkiem zawartej umowy jest udostępnienie pomieszczenia na stację trafo podmiotowi gospodarczemu na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Tym samym dochód z tego tytułu, w zakresie obsługi budynków niebędących własnością wspólnoty, nie stanowi dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlega opodatkowaniu. Bez znaczenia w tej sytuacji jest przeznaczenie przez wspólnotę całości dochodów na cele związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy zrozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym, w tym przede wszystkim lokale mieszkaniowe, które w pierwszej kolejności służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, a ich utrzymanie mieści się w gospodarowaniu zasobami mieszkaniowymi. Przychód, jaki wspólnota uzyska z tytułu otrzymanej kwoty w związku z zawartą umową o dzierżawę, nie stanowi przychodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części dotyczącej obsługi budynków niebędących własnością wspólnoty, ponieważ nie jest on wynikiem prowadzonej gospodarki tymi zasobami. Tym samym powstały z tego tytułu dochód – jako pochodzący z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi – nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT i podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Bez znaczenia pozostaje w takim przypadku cel przeznaczenia tego dochodu. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 18 czerwca 2015 r. (sygn. akt II FSK 1025/13), wszelkie usługi na rzecz podmiotów niebędących członkami spółdzielni mieszkaniowej, w tym także wynajmowanie garaży, pozostają bez związku z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych członków oraz ich rodzin i nie stanowią gospodarki zasobami mieszkaniowymi w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, ma to również zastosowanie w przypadku wspólnot mieszkaniowych.


Marcin Szymankiewicz

doradca podatkowy

Scroll to Top