Wspólnoty mieszkaniowe oraz zarządcy nieruchomości coraz częściej decydują się na zatrudnianie cudzoziemców do utrzymywania czystości, przeprowadzania remontów i wykonywania innych prac. Przepisy regulujące tę problematykę nie są jednolite. Na innych zasadach zatrudnimy Ukraińca, a na innych obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Podjęcie pracy w Polsce przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej odbywa się na zasadach takich samych, jak w stosunku do polskich obywateli. Inaczej natomiast problem ten kształtuje się w odniesieniu do obywateli państw nienależących do struktur unijnych (tzw. państw trzecich). W tym wypadku należy rozróżnić trzy podstawy zatrudnienia cudzoziemca przez wspólnotę mieszkaniową lub zarządcę:
- zezwolenie na pracę,
- zezwolenie na pobyt czasowy i pracę oraz
- oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemców (dotyczy tylko wybranych krajów).
Zezwolenie na pracę
W Polsce mamy pięć typów zezwoleń na pracę. Wspólnota mieszkaniowa (czy zarządca nieruchomości) planująca nawiązać współpracę z cudzoziemcem jest zobowiązana złożyć wniosek o wydanie zezwolenia typu A do właściwego ze względu na prowadzenie działalności gospodarczej urzędu wojewódzkiego. Zezwolenie to odnosi się do zatrudnienia cudzoziemca na podstawie umowy o pracę oraz umowy cywilnoprawnej (np. umowa zlecenie, umowa o dzieło) z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania, oddział lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium Polski. (…)
Cały artykuł dostępny w numerze 9/2018
Autor: Paulina Sobczyk