Zaskarżenie uchwały wspólnoty w sprawie podniesienia wysokości opłat wymaga wykazania, udowodnienia przez sądem, że podwyższenie to nie ma oparcia w uzasadnionych wyliczeniach oraz że jest rażąco wygórowane. Obowiązek ten spoczywa na skarżącym uchwałę.
Członek wspólnoty mieszkaniowej wystąpił o uchylenie uchwały w sprawie podwyższenia obciążającej powoda opłaty za zainstalowane na ścianie wspólnej budynku klimatyzatory. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że podwyżka opłaty za zainstalowane na ścianie wspólnej budynku klimatyzatory z 60 do 150 zł jest nieuzasadniona i nadmierna. W ocenie powoda podwyższenie opłaty nie znajduje usprawiedliwienia w treści przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali (uwl), przy czym powód podkreślił, że jego lokal nie jest lokalem użytkowym.
Nadto zauważył, że podniesienia opłaty nie uzasadnia ani sposób korzystania przez niego z lokali, ani zmiana siły nabywczej pieniądza. W odpowiedzi na pozew wspólnota mieszkaniowa wskazała, że podstawą podwyższenia przez wspólnotę opłaty za klimatyzatory nie był przepis art. 12 ust. 3 uwl, lecz postanowienia odpłatnej umowy udostępnienia części wspólnych nieruchomości łączącej strony. Wspólnota dowodziła, że w treści art. 12 i 13 uwl uregulowany jest obowiązek ponoszenia dwojakiego rodzaju wydatków – związanych z zarządem oraz z utrzymaniem indywidualnych lokali.
Opłata należna od powoda nie należy do żadnej z tych kategorii, ma ona bowiem na celu pozyskanie pożytków z nieruchomości wspólnej, jaką stanowi elewacja budynku. Korzystanie przez powoda z elewacji, poprzez umieszczenie na niej klimatyzatorów, nie jest mu niezbędne do korzystania z jego lokali zgodnie z ich przeznaczeniem. Zatem umieszczenie klimatyzatorów wykracza poza realizację przysługujących powodowi uprawnień do współkorzystania z nieruchomości wspólnej w ramach własnego udziału. Powód w każdej chwili może zdemontować należące do niego urządzenia, co zwolni go z obowiązku ponoszenia opłaty. Rozpoznający sprawę sąd okręgowy pozew oddalił.
Sąd wskazał, że skarżący wspólnotę wskazuje, że ponaddwukrotnie zwiększono ciążącą na nim opłatę za korzystanie z części wspólnej budynku, na której umieścił klimatyzatory. Sąd nie zakwestionował tego, że powód – subiektywnie – może czuć się pokrzywdzony oraz może odbierać powziętą uchwałę jako formę rewanżu czy złośliwości, podyktowaną jego nieobecnością na zebraniu.
Oprac. SSZ
Wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z 5 listopada 2014 r., sygn. ATK II C 720/14, orzeczenie nieprawomocne.
Całość tekstu w numerze 05/2015 Wspólnoty Mieszkaniowej.