Podczas zebrania ogółu właścicieli lokali powinna odbyć się ostateczna debata dotycząca ewentualnych nieprawidłowości pracy zarządu za rok objęty sprawozdaniem i absolutorium. Komisja powołana do przeprowadzenia audytu księgowo-finansowo-prawnego nigdy formalnie nie zakończyła swoich prac, ponieważ nie doszło do sporządzenia i podpisania raportu obejmującego ustalenia poczynione przez jej członków.
Udzielenie absolutorium dla członków zarządu powinno nastąpić na corocznym zebraniu ogółu właścicieli lokali, zwołanym nie później niż do upływu pierwszego kwartału każdego roku (art. 30 ust. 1 pkt 3 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, Dz.U. z 2020 r. poz. 1910, dalej: uwl). Zgodnie z art. 30 ust. 2 uwl przedmiotem powyższego zebrania powinny być w szczególności: ocena pracy zarządu oraz sprawozdanie zarządu i podjęcie uchwały w przedmiocie udzielenia mu absolutorium. Oznacza to, że właśnie na tym forum powinna odbyć się ostateczna debata członków wspólnoty dotycząca ewentualnych nieprawidłowości pracy zarządu za rok objęty sprawozdaniem i absolutorium. W omawianej sprawie sąd ustalił, że komisja powołana do przeprowadzenia audytu księgowo-finansowo-prawnego za lata 2010–2015 nigdy formalnie nie zakończyła swoich prac, ponieważ nie doszło do sporządzenia i podpisania raportu obejmującego ustalenia poczynione przez jej członków. Jednak brak raportu komisji audytowej nie stanowił prawnej przeszkody do podjęcia na podstawie art. 29 ust. 2 uwl uchwały w zakresie udzielenia zarządowi absolutorium.
W aktach sprawy brak było natomiast dowodów potwierdzających nieprawidłowości w działaniach zarządu – innych niż ujawnione podczas zebrania, dlatego sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadków, zgłoszony na okoliczność przebiegu prac grupy audytorskiej, wyników jej prac, przekazania stanowiska audytorów zarządowi, odpowiedzi zarządu, przyczyn braku przedstawienia oficjalnego stanowiska członkom wspólnoty, zakończenia prac grupy (ich przyczyn i terminu). W sytuacji, gdy nie został sporządzony raport komisji, to jego nieprzedstawienie na zebraniu nie mogło wywrzeć wpływu na wynik głosowania, a zatem okoliczności, których wykazaniu miały służyć zeznania ewentualnych świadków, nie były w ocenie sądu istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. W tej sytuacji sąd uznał, że zarzuty powódki o zatajaniu przez zarząd informacji na temat wyników pracy komisji audytu nie miały podstaw. Natomiast rodzaj i liczba ujawnionych podczas zebrania przez przedstawiciela komisji nieprawidłowości w pracy zarządu nie świadczyły o tym, aby organ ten naruszył zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną albo interes właścicieli lokali w rozumieniu art. 30 ust. 1 uwl w takim stopniu, który z przyczyn obiektywnych mógłby stanowić podstawę do odmowy udzielenia mu absolutorium.
Kolejnym zarzutem było zaniechanie przedstawienia przez zarząd dokumentów źródłowych. Zarzut ten z uwagi na treść art. 30 uwl sąd uznał za niezasadny, bowiem wskazany przepis nie nakłada na zarząd obowiązku złożenia wraz ze sprawozdaniem dokumentów źródłowych, na podstawie których zostało ono sporządzone. Wbrew też zarzutom apelującej zarząd udzielał odpowiedzi na kierowane do niego wystąpienia, o czym świadczy m.in. pismo, jakie skierował do wszystkich członków wspólnoty, i to na kilka dni przed terminem zebrania rocznego. Z pisma tego wynika, że termin zebrania zarząd dostosował do czasu, w jakim miało nastąpić zakończenie prac komisji audytowej, której członkowie go informowali, że przed tą datą przedstawią protokół wyników audytu, czego ostatecznie nie uczynili.
W przypadku przyjęcia sprawozdania i udzielenia zarządowi absolutorium nie było podstaw do pozbawienia członków tego organu prawa do wynagrodzenia. Sąd podzielił stanowisko judykatury, że nawet wówczas, gdy z mocy uchwały właścicieli zarząd jest tzw. zarządem społecznym, jego członkowie, sami będący właścicielami lokali w danej wspólnocie, mogą żądać od niej wynagrodzenia odpowiadającego uzasadnionemu nakładowi pracy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 24 kwietnia 2015 r., sygn. akt I ACa 1572/14).
Ustalenie wysokości wynagrodzenia wymaga, według art. 22 ust. 3 pkt 1 uwl – jako czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu – uchwały właścicieli lokali. Z protokołu zebrania nie wynikało, aby członkowie wspólnoty przegłosowali uchwałę o obniżeniu wynagrodzenia zarządu, natomiast poddali pod glosowanie projekt uchwały o podwyższeniu wynagrodzenia członków tego organu. W tym miejscu sąd zauważył, że przepisy prawa nie wprowadzają zakazu głosowania na jednym zebraniu kolejno dwóch uchwał dotyczących tego samego przedmiotu, ale o przeciwstawnej treści.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 28 października 2021 r., sygn. akt V ACa 403/21
Oprac. PB