Zmiany w prawie oraz przychylność organów podatkowych umożliwiają jednoosobowym działalnościom gospodarczym zaliczyć w koszty uzyskania przychodów coraz to więcej wydatków.
1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2244). Nowe przepisy uprościły życie przedsiębiorcom i umożliwiły jednoosobowym działalnościom gospodarczym zaliczyć w koszty uzyskania przychodów więcej wydatków. Ponadto, studiując wydane ostatnio przez organy skarbowe interpretacje, można dostrzec wyraźnie widoczny pozytywny trend – możliwość zaliczenia w koszty coraz większej puli wydatków dla zarządców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.
Uproszczenia
Uproszczenia dla przedsiębiorców, wprowadzone z początkiem 2019 r. w ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. nr 80 poz. 350, dalej: ustawa o PIT), polegały m.in. na:
1) umożliwieniu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzeń małżonka i małoletnich dzieci podatników oraz wspólników spółek niebędących osobami prawnymi,
2) przedłużeniu terminów wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej,
3) zastąpieniu niektórych dokonywanych w trakcie roku zawiadomień informacjami zawartymi w ramach składanego zeznania rocznego,
4) dodaniu zwolnienia od podatku obejmującego odszkodowania za szkody w środkach trwałych wydatkowane na remont tych środków trwałych albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych,
5) umożliwieniu podpisywania oświadczeń o opodatkowaniu całości dochodów z najmu oraz o rezygnacji z tego przez jednego tylko z małżonków,
6) umożliwieniu jednorazowego odliczania straty bez uwzględniania limitu w wysokości 50% kwoty poniesionej straty.
Hulajnoga
Bardzo ciekawe rozstrzygnięcie w sprawie dotyczącej uprawnienia do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów zostało wydane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 września 2019 r. (sygn. 0113-KDiPt2-1.4011.321.2019.2.KU). W interpretacji organ stwierdził, że przedsiębiorca może odliczyć od przychodu wydatek na zakup hulajnogi, jeżeli dojeżdża na niej do miejsca, w którym wykonuje działalność gospodarczą. Nie jest to pierwsza interpretacja, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnie odniósł się do możliwości dokonania podobnego odliczenia, jednakże w tym przypadku mamy do czynienia z hulajnogą elektryczną. Według wyjaśnień złożonych przez wnioskującego przedsiębiorcę – dzięki tej formie transportu może zaoszczędzić nie tylko na kosztach samego transportu, ale również na czasie, który musi poświęcić na dojazd. Poza dojazdami do miejsca, w którym ma zlokalizowane biuro, przy użyciu hulajnogi elektrycznej dojeżdża również do swoich klientów. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyznał, że istnieje możliwość zaliczenia zakupu hulajnogi w koszty w sytuacji, gdy podstawowym celem i sposobem użytkowania jej jest wykorzystanie hulajnogi w działalności gospodarczej. Organ zaznaczył jednakże, że jeżeli wartość kupionego składnika majątku nie przekracza 10 tys. zł, to podatnik ma do wyboru następujące rozwiązania: po pierwsze może nie zaliczać danego składnika majątkowego do środków trwałych, a wydatki na jego nabycie wrzucić bezpośrednio w koszty (art. 22d ust. 1 ustawy o PIT); po drugie może zaliczyć dany składnik majątku do środków trwałych, a następnie jednorazowo go zamortyzować – w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym; po trzecie może amortyzować dany składnik majątkowy na analogicznych zasadach jak wszystkie inne środki trwałe.
Mariusz Andrzejewski
aplikant radcowski
Całość tekstu w numerze 10/2019 „Wspólnoty Mieszkaniowej”