Nie ma podstaw prawnych do odmowy osobom statusu członków zarządu, skoro nadal pełnią one tę funkcję za zgodą właścicieli lokali. W tych okolicznościach zapoznanie się z treścią oświadczenia członków zarządu nie mogło być uznane za jednoznaczne z rezygnacją z funkcji członka zarządu.
Ustawa z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2020 r. poz. 1910, dalej: uwl) nie reguluje zagadnienia rezygnacji członka zarządu z pełnienia tej funkcji. W myśl zaś jej art. 1 ust. 2 w zakresie nie uregulowanym uwl do własności lokali stosuje się przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93, dalej: kc). Kwestię tę należy więc rozstrzygnąć, stosując per analogiam art. 746 § 2 kc.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że do stosunku członkostwa w zarządzie wspólnoty mieszkaniowej stosować należy przepisy dotyczące umowy zlecenia, tj. art. 734 i następne kc. Zrzeczenie się członkostwa w zarządzie wymaga zatem wypowiedzenia, a to może być dokonane w każdym czasie, w dowolnej formie. Rezygnacja jest jednostronną czynnością prawną członka zarządu i może nastąpić „z dniem” albo też w terminie w rezygnacji wskazanym.
W orzecznictwie reprezentowany jest pogląd, że oświadczenie woli o rezygnacji z funkcji członka zarządu wspólnoty mieszkaniowej wymaga zakomunikowania go ogółowi członków wspólnoty lub też – o ile zarząd wspólnoty jest wieloosobowy – takiej liczbie pozostałych członków tego zarządu, którzy są uprawnieni do reprezentowania wspólnoty (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 8 maja 2014 r., sygn. akt I ACa 73/14). W innym przypadku, np. gdy zarząd wspólnoty jest jednoosobowy, należy takie oświadczenie złożyć wszystkim aktualnym właścicielom lokali. Do wypowiedzenia ma zastosowanie art. 60 kc, z którego wynika, że wola osoby skierowana na wywołanie zamierzonego skutku prawnego związanego z dokonywaną czynnością prawną może być uzewnętrzniona w dowolny sposób dostatecznie zrozumiały dla adresata. Składający oświadczenie powinien zatem stworzyć taką sytuację, w której adresat oświadczenia mógł zapoznać się z nim w zwykłym toku czynności.
W omawianej sprawie dotychczasowi członkowie zarządu A. M. i K. I., pomimo złożonego oświadczenia o rezygnacji z członkostwa w zarządzie 1 stycznia 2013 r., faktycznie w dalszym ciągu sprawowali tę funkcję do 28 maja 2013 r., kiedy to uchwałą właścicieli lokali przyjęto ich rezygnację. Powyższy stan rzeczy znajdował potwierdzenie w sporządzonych dokumentach, w tym protokole z 27 lutego 2013 r., gdzie jako członków zarządu wskazuje się A. M. i K. I., oraz postępowaniu z udziałem członków powodowej wspólnoty o ustanowienie przez sąd zarządcy dla nieruchomości wspólnej. Zgodnie z art. 60 kc ujawnienie woli osoby dokonującej czynności prawnej może nastąpić także w sposób dorozumiany poprzez jakiekolwiek zachowanie się, uzewnętrzniające tę wolę w sposób obiektywnie zrozumiały, a więc albo wyraźnie, albo dorozumianie przez takie zachowanie się, które w okolicznościach towarzyszących w sposób dostatecznie jasny wyraża wolę wywołania skutków prawnych objętych treścią czynności prawnej. Zdekodowanie treści oświadczenia woli złożonego w sposób dorozumiany wymaga dokonania oceny zachowania stron tak nawiązanego stosunku prawnego w okresie, w którym stosunek taki został nawiązany i był realizowany.
W związku z powyższym sąd uznał, że nie było podstaw, dla których należałoby odmówić A. M. i K. I. statusu członków zarządu, skoro de facto nadal pełnili oni tę funkcję po 1 stycznia 2013 r. za zgodą właścicieli lokali. W tych okolicznościach zapoznanie się z treścią oświadczenia członków zarządu nie mogło być uznane za jednoznaczne z rezygnacją z funkcji członka zarządu. W związku z powyższym brak było, zdaniem sądu, podstaw do uznania, że wspólnota była pozbawiona zarządu i tym samym nie mogła skutecznie wnieść powództwa.
Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 5 stycznia 2021 r., sygn. akt XV Ca 1533/20
Oprac. PB