Rozliczenie przedpłaconej karty świątecznej

Coraz częściej zarządcy nieruchomości decydują się w okresie świątecznym podarować swoim  pracownikom tzw. karty przedpłacone. Czy tego typu świadczenie korzystać będzie ze zwolnienia podatkowego?


Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania zawartą w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: ustawa o PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych z ustawy o PIT oraz dochodów, od których  zaniechano poboru podatku.

Przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy o PIT). Ustawa o PIT dokonuje specyfikacji źródeł przychodów. I tak, odrębnym źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W analizowanej sprawie świadczenia (przekazywane pracownikom na kartach przedpłaconych, mających postać kart zasilanych pieniądzem elektronicznym), stanowić będą dla pracowników przychód ze stosunku pracy.


Świadczenia wolne od podatku

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika świadczeń socjalnych oraz pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych, nieprzekraczająca w roku podatkowym kwoty 1 tys. zł. Świadczeniami tymi nie są: bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Co istotne, limit zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, od 2020 r. do końca roku podatkowego następującego po roku, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, wynosi 2 tys. zł (art. 52l pkt 3 ustawy o PIT). Stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej został odwołały z 16 maja 2022 r. Zatem jeszcze w 2023 r. obowiązuje limit zwolnienia w wysokości do 2 tys. zł, natomiast od 2024 r. będzie obowiązywał limit do 1 tys. zł.

Skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

  • świadczenie otrzymuje pracownik,
  • świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej określonej w przepisach o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych,
  • świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,
  • źródłem finansowania są w całości środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych.

Zwolnienie obejmuje wartość świadczeń w ramach limitu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT. Limit zwolnienia ustalony przez ustawodawcę jest jeden i dotyczy wszystkich świadczeń wypłacanych w danym roku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i funduszy związków zawodowych, niezależnie od tego, w ilu zakładach dany pracownik jest zatrudniony i od ilu podmiotów uprawnionych (pracodawców i związków zawodowych) otrzymuje świadczenia z wymienionych  funduszy.

Innymi słowy, jeśli ze wszystkich zakładów pracy łącznie pracownik otrzyma więcej niż określony przez ustawodawcę limit kwotowy, to nadwyżka ponad tę kwotę podlega u niego opodatkowaniu. Przy czym ustawodawca nie nałożył na podmiot (pracodawcę lub związek zawodowy) wypłacający świadczenia z funduszy wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT obowiązku monitorowania, czy pracownik uzyskał już w roku podatkowym świadczenia od innego świadczeniodawcy.


Świadczenia z kart przedpłaconych

W analizowanej sprawie należy uznać, że świadczenie w postaci kart przedpłaconych, mających postać kart zasilanych pieniądzem elektronicznym, stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Jednocześnie wartość świadczenia w postaci kart przedpłaconych przekazanych pracownikom, których źródłem finansowania będą środki Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych korzysta ze zwolnienia z podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT do wysokości kwoty obowiązującego w roku podatkowym limitu, tj. w 2023 r. do wysokości 2 tys. zł (oczywiście z uwzględnieniem ewentualnych innych świadczeń przekazanych danemu pracownikowi roku podatkowym).


Marcin Szymankiewicz

doradca podatkowy