Wiele wspólnot przyjmuje statuty i różnego rodzaju regulaminy, np. porządku domowego, parkowania i ruchu pojazdów, monitoringu, prowadzenia i przebiegu zebrań, rozliczania kosztów ciepła i wody itp. Czy dokumenty takie są potrzebne, a ich uchwalanie jest zasadne?
Tylko jeden akt tego typu jest dla wspólnoty obligatoryjny z mocy prawa. Chodzi o regulamin rozliczeń ciepła przeznaczonego na ogrzewanie i przygotowanie dostarczanej centralnie ciepłej wody użytkowej. Natomiast zarówno wszystkie pozostałe regulaminy, jak i statuty są opcjonalne, co oznacza, że wspólnota może je przyjąć, ale absolutnie nie musi.
Regulamin rozliczenia ciepła
Zgodnie z art. 45a ust. 9 i 10 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (dalej: upe) zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale mieszkalne i użytkowe. Metoda ta ma uwzględniać współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające z położenia lokalu w bryle budynku, przy jednoczesnym zachowaniu prawidłowych warunków eksploatacji budynku określonych w odrębnych przepisach. Ma również stymulować energooszczędne zachowania oraz zapewniać ustalanie opłat, w sposób odpowiadający zużyciu ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej. Zarządca wprowadza wybraną metodę w formie wewnętrznego regulaminu, który podaje do wiadomości właścicielom lokali w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia. Wspólnota powinna zatem uchwalić taki regulamin, przy czym nie ma ona pełnej swobody kształtowania jego zapisów. Musi dokonać wyboru metody rozliczenia kosztów spośród opcji przewidzianych przez ustawodawcę. Zgodnie z art. 45a ust. 8 pkt 1 upe do rozliczenia kosztów ogrzewania dla lokali mieszkalnych i użytkowych można zastosować alternatywnie metody wykorzystujące: wskazania ciepłomierzy, wskazania urządzeń wskaźnikowych niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, wprowadzonych do obrotu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o systemie oceny zgodności, powierzchnię lub kubaturę tych lokali. Natomiast do takiego rozliczenia dla części wspólnych – powierzchnię lub kubaturę tych części odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych lokali.
Do rozliczenia kosztów zakupu ciepła do przygotowania ciepłej wody użytkowej stosować natomiast należy metody wykorzystujące wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach lub liczbę osób zamieszkałych na stałe w lokalu (art. 45a ust. 8 pkt 2 upe). Ponieważ jednak o regulaminie rozliczania kosztów ciepła nie wspomina ustawa z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (dalej – uwl), to wiele wspólnot nie ma świadomości obowiązku jego wprowadzenia i obywa się bez niego, tym bardziej że ustawodawca nie obwarował braku takiego dokumentu żadnymi sankcjami. (…)
Cały artykuł dostępny w numerze 7-8/2016
Autor: Piotr Wajs