Wspólnota wygospodarowała lokal z pomieszczeń piwnicznych, które były wykorzystywane do instalacji centralnego ogrzewania. Z czasem lokal przestał być potrzebny i wspólnota wyodrębniła go jako samodzielny lokal niemieszkalny. Wykorzystywany był na potrzeby wspólnoty jako schowek na narzędzia, a potem jako pomieszczenie na zebrania wspólnoty. W drodze uchwały wspólnota postanowiła przeznaczyć na remont generalny budynku całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży tego lokalu niemieszkalnego. Czy wspólnota mieszkaniowa zobowiązana jest zapłacić podatek od osób prawnych (CIT) w związku z jednorazową sprzedażą lokalu będącego własnością wspólnoty, który sprzedała jako lokal użytkowy?
W opisywanej sytuacji zostały spełnione warunki zwolnienia przedmiotowego wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 21 poz. 86 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT). Z tego też powodu wspólnota mieszkaniowa nie będzie zobowiązana zapłacić podatku od osób prawnych.
Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z 15 lutego 1992 r. wspólnota mieszkaniowa korzysta ze zwolnień podatkowych w odniesieniu do dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi wyłącznie w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia, oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.
Ustawa o CIT nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, a także inne pomieszczenia czy urządzenia związane z lokalami mieszkalnymi, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych z tak zdefiniowanymi zasobami mieszkaniowymi.
Związane z wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych.
Pojęcie zasobów mieszkaniowych nie może być rozciągane na lokale użytkowe, gdyż prowadzona w nich działalność nie jest niezbędna ani funkcjonalnie związana z prawidłowym korzystaniem z pomieszczeń mieszkalnych. Istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza, że nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych (Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 sierpnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.171.2018.2.MC).
Lokal został wyodrębniony z pomieszczenia, gdzie znajdował się węzeł ciepłowniczy. Przed sprzedażą lokal był wykorzystywany przez wspólnotę. Z uwagi na fakt, że przedmiotowy lokal, a wcześniej węzeł cieplny, klasyfikowany był przez wspólnotę jako zasób mieszkaniowy, a dochód ze sprzedaży lokalu został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, można uznać, że zostały spełnione warunki zwolnienia przedmiotowego wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.
Dorota Bąbiak-Kowalska
radca prawny